تفاوت بین کمپوست پذیر و زیست تخریب پذیر چیست؟

تا آنجا که سردرگمی پیش می‌رود، هنگام استفاده از این اصطلاحات موارد زیادی وجود داشته است. برای اکثر مردم، زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر به یک معنا هستند و می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند. بهرحال آن مورد مد نظر نیست. در مورد زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست چندین تفاوت وجود دارد.

مواد

یکی از تفاوت ها در ترکیب زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر است. زیست تخریب پذیر از پلاستیک ساخته شده است که با میکروارگانیسم هایی که به تجزیه پلاستیک کمک می کنند تزریق می شود. از سوی دیگر، کمپوست‌ها از نشاسته گیاهی طبیعی ساخته می‌شوند و معمولاً هیچ ماده سمی در ترکیب خود ندارند.

درهم شکستن

نحوه تجزیه زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست متفاوت است. هر دو برای تجزیه به آب، گرما و میکروارگانیسم ها نیاز دارند. مواد زیست تخریب پذیر تجزیه می شوند، اما به طور باورنکردنی طولانی، گاهی اوقات چندین دهه طول می کشد، و هرگز به طور کامل تجزیه نمی شوند. با این حال، هنگامی که مواد قابل کمپوست متلاشی می شوند، تا زمانی که شرایط مناسب فراهم شود، کاملاً تجزیه می شوند.

این مواد زیست تخریب پذیر به قطعات کوچکتر پلاستیکی تجزیه می شود که ممکن است همچنان به گیاهان آسیب برساند یا حتی توسط حیوانات بلعیده شود. یک کمپوست پذیر به عنوان یک ماده آلی با اثرات منفی محیطی صفر به خاک جذب می شود. الک باقی مانده کمپوست مواد، تجزیه پذیری زیستی یا کمپوست پذیری را مشخص می کند. مواد زیست تخریب پذیر باقیمانده باقی می ماند در حالی که مواد کمپوست پذیر کاملاً محلول خواهند بود.

تاثیر بر کمپوست

عنصر حیاتی در تمایز بین مواد زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست این است که وقتی آنها در کمپوست قرار می گیرند و در معرض چرخه کمپوست قرار می گیرند که معمولاً شش ماه تا یک سال است برای آنها اتفاق می افتد. هنگامی که یک ماده قابل کمپوست در چرخه کمپوست قرار می گیرد، تبدیل متابولیک کامل به دی اکسید کربن را تجربه می کند. برعکس، یک ماده زیست تخریب پذیر به 90 درصد تبدیل متابولیک نمی رسد.

تأثیر مواد زیست تخریب پذیر بر کمپوست با مواد قابل کمپوست متفاوت است. یک ماده زیست تخریب پذیر تأثیر منفی روی کمپوست خواهد داشت که می تواند با تجزیه و تحلیل شیمیایی تأیید شود. پس از چرخه کمپوست نباید بین کمپوست کنترل و کمپوست با مواد قابل کمپوست تفاوتی وجود داشته باشد. متغیرهایی که برای آزمایش این مورد استفاده می شوند عبارتند از pH، نیتروژن، پتاسیم و سطوح فسفر از جمله.

همانطور که در بالا نشان داده شد، یک ماده زیست تخریب پذیر با مواد قابل کمپوست متفاوت است و دانستن تفاوت باید به شما در تصمیم گیری درست برای کسب و کارتان کمک کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از محصولات ما با ما تماس بگیرید!